Ten film to dramat dziecięcy. 14-letni Antoine jest oceniany przez otoczenie jako tzw. trudne dziecko. Antoine źle się czuje w ciasnocie rodzinnego domu, ze słabowitym ojcem i nie rozumiejącą go matką, która w ogóle nie interesuje się dzieckiem. Pewnego dnia Antoine przypadkowo zaskakuje matkę z kochankiem. Po pierwszym szoku wykorzystuje wiedzę o tym zdarzeniu bardzo praktycznie - to pozwala mu na uzyskiwanie drobnych ustępstw ze strony matki. W szkole Antoine też nie czuje się dobrze. Chłopak pozbawiony zasad chodzi często na wagary i popełnia drobne przestępstwa, przez co popada w nowe konflikty z dorosłymi. Po kradzieży maszyny do pisania zostaje odesłany przez rodziców do domu poprawczego. Ale tam wcale nie jest lepiej niż w domu i Antoine ucieka na morze.
Jest to pierwszy pełnometrażowy film François Truffauta, za reżyserię którego otrzymał nagrodę w Cannes. Jest to film częściowo autobiograficzny. Główny bohater gra w sposób naturalny i jest jak najbardziej autentyczny. Ten film to pierwszy z pięcioczęściowego cyklu, w którym prześledzona jest droga życiowa Antoine’a. Krytycy uważają, że Truffaut jest wybitnym przedstawicielem nowej fali i najlepiej zdyskontował jej wymagania estetyczne oraz jej żywotność. Film jest czarno-biały, co jeszcze bardziej podkreśla jego oddziaływanie na widza. Ale wydaje się, że jak na współczesne czasy jest on nieco statyczny, chociaż zawiera też sporo elementów komediowych np. lekcja wychowania fizycznego, czy też niektóre z dialogów głównego bohatera.
dodaj komentarz
   |
The 400 Blows |
 |
reżyser | |
|
scenariusz | |
 |
scenariusz |
|
jako Antoine Doinel | |
|
jako Gilberte Doinel | |
|
jako Julien Doinel | |
|
jako ’Petite Feuille’ teacher | |
|
jako Mr. Bigey | |
|
jako Rene |
