Jest to biografia wielkiej tancerki, reformatorki tańca z początków XX wieku, Isadory Duncan. W epoce baletu klasycznego Isadora buntuje się przeciwko sztywnym regułom tańca, staje się prekursorem nowego stylu. Nagle zaczyna tańczyć boso, w przezroczystych tunikach. Tańczy przy muzyce Bacha, Chopina, Schuberta. Swój taniec opiera na wzorach antycznych i naturalnych ruchach ciała. Film ma dwa ciągi czasowe - Isadora dyktująca pamiętniki na Rivierze i retrospekcje. Jako kilkunastoletnia dziewczyna złożyła przysięgę, że nigdy nie wyjdzie za mąż i poświęci się sztuce i słowa dotrzymała. Jej kochankami zostają wielkie nazwiska tej epoki: Gordon Craig - reformator teatru współczesnego, bogaty Singer - fabrykant maszyn do szycia, Siergiej Jesienin - rosyjski poeta. Isadora zakłada kolejne szkoły wyzwolonego tańca, uczy całe szeregi młodzieży.
Vanessa Redgrave, grająca Isadorę, była jedną z najciekawszych aktorek swojego pokolenia. W tym filmie jest wspaniała, to ona ratuje ten film i robi z niego prawdziwe dzieło. Reżyser nie stanął na wysokości zadania, choćby romanse Isadory były przedstawione fatalnie, jak chociażby Jesienin, kozak zaporoski, mówiący fatalnie po rosyjsku. Na szczęście taniec Isadory, także w wyobraźni, wynagradza wszystko, jej spontaniczność i nowatorstwo, np. w plenerach ruin greckich. Doskonała jest także jako stara kobieta, w niczym niepodobna do siebie: czerwona twarz w wątrobianych plamach, czerwone włosy, nieświeże suknie, plączące się szale - taki szal był zresztą przyczyną jej prawdziwej śmierci. Ze względu na Vanessę ten film wart jest obejrzenia.
dodaj komentarz
  |
Isadora |
 |
reżyser | |
|
scenariusz | |
|
scenariusz |
 |
jako Isadora Duncan | |
|
jako Paris Singer | |
|
jako Gordon Craig | |
|
jako Sergei Essenin | |
|
jako Elizabeth Duncan | |
|
jako Miss Chase |
