Berlin, początek lat 30-tych XX w. Faszyzm rozwija się, narasta terror i przemoc. Tego jakby nie zauważają elity bawiące się w nocnych klubach. W jednym z nich - tytułowym "Kabarecie" - występuje piosenkarka Amerykanka Sally Bowles, o swobodnych manierach i poglądach na życie. Do domu, w którym wynajmuje pokój sprowadza się młody Anglik Brian Roberts. Sally chce go od razu uwieść, ale jej się to nie udaje i zostają przyjaciółmi. Jednak po pewnym czasie przyjaźń przeradza się w miłość. Czy ma szanse przetrwać? Tymczasem widać coraz bardziej narastający terror: Żydzi uciekają z Niemiec, na zapleczu kabaretu bojówkarze katują mężczyznę. Jedna z najlepszych scen filmu to scena w kawiarni, gdzie młody chłopiec z Hitlerjugend zaczyna czystym tenorem śpiewać piosenkę o motylku, która stopniowo przeradza się w manifest faszyzmu i którą wraz z chłopcem śpiewają wszyscy goście wyciągając ręce w hitlerowskim geście. Oglądałam tę scenę wiele razy i za każdym razem mam dreszcze.
Film jest filmową wersją broadwayowskiego musicalu "Kabaret". Ten film wprowadza nowy styl do dramaturgii musicalu, który dotychczas przedstawiał szczęśliwy świat, zabawę, radosne zakończenie. Jednocześnie dla Lizy Minnelli był to początek międzynarodowej sławy. Piosenki z tego filmu stały się nieprzemijającymi przebojami. Joey Grey jako konferansjer, występujący razem z Lizą, jest genialny. Film zdobył 8 Oscarów za reżyserię, najlepszą pierwszoplanową rolę żeńską, najlepszą drugoplanową rolę męską, zdjęcia, scenografię, muzykę, montaż i dźwięk. Moim zdaniem jeden z najlepszych filmów wszechczasów.
dodaj komentarz
 |
 |
reżyser | |
|
scenariusz |
|
jako Sally Bowles | |
 |
jako Brian Roberts | |
|
jako Master of Ceremonies | |
|
jako Maximilian von Heune | |
|
jako Fritz Wendel | |
|
jako Natalia Landauer | |
|
jako Fraulein Schneider |
| Liza Minnelli Liza Minnelli od pocz¹tku by³a brana pod uwagê jako wykonawczyni g³ównej roli i specjalnie dla niej pisane by³y piosenki. |
