Co tydzień zamożny wydawca Pierre Brochant, wraz z przyjaciółmi, organizuje uroczystą kolację. Każdy z nich zabiera na nią gościa i zakładają się komu uda się znaleźć największego nieudacznika. Mają nawet ludzi, którzy w całym kraju poszukują największych idiotów jakich tylko uda im się znaleźć. Tym razem Brochant otrzymuje kontakt do idioty z zupełnie innej półki - nieśmiałego pracownika Ministerstwa Finansów François Pignona, który spędza swój wolny czas klejąc z zapałek modele budynków. Brochant zaprasza go do swojego mieszkania pod pretekstem wydania książki o modelach z zapałek, chcąc się upewnić, że jest to właściwy kandydat do wzięcia udziału w kolacji. Niestety wygląda na to, że jednak nie wezmą tym razem udziału w kolacji, gduż Brochant uszkodził sobie plecy przy partyjce golfa. Ale kiedy widzi, że ma przed sobą pewnego zwycięzcę, że jest gotów ścierpieć ból i zabrać Pignona na kolację. Żona Brochanta, która nie rozumie jego fascynacji tą okrutną zabawą poważnie zastanawia się nad wyprowadzeniem się z domu. W tym trudnym momencie François Pignon zaczyna dzielić się ze światem swoim szczególny darem do robienia rzeczy absolutnie idiotycznych.
Wspaniała słodko-gorzka komedia, w której ciężki moment w życiu wydawcy Pierra Brochant zderza się z wrodzonym idiotyzmem François Pignona tworząc jedną zabawną scenę za drugą. Świetna obsada i wspaniały scenariusz, któremu udaje się zachować realizm nawet przy wszystkich głupich rzeczach, które dzieją się tego wieczora w mieszkaniu Brochanta. Film, którego na pewno nie można przegapić!
dodaj komentarz
 |
 |
reżyser | |
|
scenariusz |
|
jako François Pignon | |
|
jako Pierre Brochant | |
|
jako Christine Brochant | |
|
jako Juste Leblanc | |
|
jako Lucien Cheval | |
|
jako Marlène Sasseur | |
|
jako Cordier |
| Kolacja dla palantów - sztuka teatralna Film powsta³ w oparciu o sztukê Francisa Vebera pod tym samym tytu³em, która mia³a swoj¹ premierê w roku 1993. Podobnie jak w filmie rolê François Pignona gra³ Jacques Villeret. |
