Akcja filmu rozgrywa się w XVIII wieku we Francji. Opowiada o człowieku, który posiadał wyjątkowy dar nieprzeciętnego, absolutnego zmysłu zapachu. Nieślubny syn paryskiej handlarki, Grenouille próbuje różnych zawodów, w końcu spotyka starego mistrza perfumiarza, który uczy go i odkrywa przed nim świat zapachów. Przekazuje mu też przypowieść o elemencie zapachowym, jaki można wydobyć z umierającej dziewicy. Grenouille przypadkowo zabija swoją pierwszą ofiarę, chociaż nie pociąga go jej fizyczna i seksualna atrakcyjność, pragnie tylko jej unikalnego zapachu, który zapamięta na zawsze. Odtąd wspomnienie tej dziewczyny będzie go prześladować do końca życia, a poprzez kolejne morderstwa będzie dążył do uzyskania tego jedynego wybranego przez siebie zapachu ostatecznego.
Nie można oddać zapachu na ekranie (jak dotąd!), ale twórcom filmu się to udało za pomocą nastrojowej muzyki, intensywnych barw, skojarzeń, wyobrażeń. To świetnie zrealizowany film, w historycznych realiach, właściwie czuje się te wszystkie zapachy, które bohater próbuje określić i wyprodukować. Tym bardziej, że tło historyczne ówczesnego Paryża to raczej brud, smród i ubóstwo, nie mające nic wspólnego z miłymi zapachami. A bohater jest amoralny w imię wyższych celów. Do tego mamy sugestywną nastrojową muzykę, intensywne barwy, wszystko po to aby przybliżyć nam zapachy. Oryginalny, nieprzeciętny film. Film powstał na podstawie powieści Patricka Süskinda, a chociaż wiele się od niego różni to moim zdaniem te różnice zadziałały tym razem na korzyść filmu.
reżyser | ||
scenariusz | ||
scenariusz | ||
scenariusz | ||
scenariusz |