Pomimo udanego małżeństwa, Severine, żona lekarza, jest znudzona i realizując swoje marzenia senne zaczyna za dnia pracować jako prostytutka w małym domu publicznym. Okazuje się, że perwersja seksualna pomaga Severine odzyskać dobry nastrój i chęć życia. W domu publicznym Severine spotyka różnych klientów, do jednego z nich udaje się do prywatnej posiadłości, gdzie zostaje położona do trumny. Sprawy komplikują się, gdy jeden z jej klientów Marcel zakochuje się w niej, a kolejny klient okazuje się znajomym - przyjacielem rodziny. Dalej to już czysty surrealizm w wydaniu Bunuela. Marcel szpieguje Severine i nachodzi ją w domu, dochodzi do scysji z jej mężem, który w wyniku wypadku traci władzę w nogach i siedzi na wózku, ale w końcowej scenie wstaje jak gdyby nic się nie stało. Czy to się naprawdę zdarzyło czy tylko to sen bądź wyobraźnia Severine?
Film francusko-włoski, jeden z wielu filmów surrealistycznych w dorobku Luisa Bunuela. Największym atutem filmu jest Catherine Deneuve w roli Severine, piękna, zagadkowa, subtelna. Można godzinami dyskutować czy ten film jest realny czy tylko jest to sen głównej bohaterki. Niestety film został ocenzurowany i kilka scen wycięto. Ciekawostka: jednym z klientów Severine jest Chińczyk, który pokazuje najpierw dwu jej koleżankom a w końcu jej otwarte pudełko. Severine zagląda i się zgadza. Na co? Zapytany w tej kwestii Bunuel powiedział, że on też nie wie, bo tam nie zaglądał. To jeden z moich ulubionych filmów, a Catherine Deneuve po prostu zachwycająca.
Tekst nie nudzi, nie męci, a długość i wielowątkowa fabuła wychodzą Sztafecie tylko na dobre. |
Beauty of the Day |
reżyser | ||
scenariusz | ||
scenariusz |
jako Séverine Serizy | ||
jako Pierre Serizy | ||
jako Henri Husson | ||
jako Madame Anais | ||
jako Marcel | ||
jako Charlotte | ||
jako Prince | ||
jako Mr Adolphe | ||
jako Mathilde |