Dzień świętego Walentego w roku 1900, Australia. Kilka uczennic prywatnej szkoły Appleyard College, wybrało się na wycieczkę wraz ze swoją nauczycielką. Ich celem jest uroczysko pod Wiszącą Skałą, piękny masyw skał wulkanicznych, o niebywałym, nieco tajemniczym uroku. Planują urządzić tam piknik i czytać poezję. Trzy dziewczęta (Miranda, Irma, i Marion) oraz nauczycielka (pani McCraw) wspinają się na skały i już nie wracają. Pozostali uczestnicy pikniku alarmują najpierw władze szkoły, a potem policję. Pomimo intensywnych poszukiwań ślad po dziewczętach zaginął. Po pewnym czasie jedna z zaginionych dziewcząt pojawia się nagle, ale jest kompletnie zmieszana, zagubiona i nie potrafi wyjaśnić co się z nią działo, ani gdzie są pozostałe zaginione osoby.
Dopiero na początku lat 1970-tych utworzono Australian Film Development Corporation i wtedy australijskie kino zaczęło nabierać własnej tożsamości, bez dotychczasowego wpływu Hollywoodu. Jednym z najwybitniejszych reżyserów australijskich okazuje się Peter Weir, a Piknik pod Wisącą Skałą stanowił przełom na skalę międzynarodową. Film powstał na podstawie powieści Joan Lindsay o tym samym tytule, ale nie został oparty na rzeczywistych wydarzeniach. Niemniej pojawiło się sporo plotek na temat niewyjaśnionych wydarzeń, jakie miały mieć miejsce w trakcie kręcenia filmu. Film ma wyjątkowy urok, piękne krajobrazy, doskonałą muzykę, w której wykorzystano również kilka fragmentów dzieł klasyków, chociażby Bacha, czy Mozarta. W filmie większość ról grana jest przez amatorów. Film zdobył wiele nagród i nominacji i jest to jeden z bardziej oryginalnych obrazów, jedyny w swoim rodzaju.