Playtime 1967 / Play Time recenzja filmu

Playtime (1967, France)

Grupa amerykańskich turystów przybywa do Paryża, ale Paryż lat 1960-tych to już nie jest miejsce pełne zabytkowych budynków. Z każdej strony otaczają ich nowoczesne biurowce, a miejsce stereotypowych kafejek zajęły nowoczesne bary szybkiej obsługi wyposażone w najnowocześniejsze gadżety. W tym samym czasie Pan Hulot przybywa do stolicy - ma umówione spotkanie w jednym z tych nowoczesnych biurowców, ale niestety gubi się w plątaninie szklanych ścian i labiryncie biur. Wieczorem nowa restauracja ma przyjąć swoich pierwszych gości pomimo, iż są jeszcze pewne drobiazgi, które wymagają uwagi właściciela i projektanta, który jest autorem tego wnętrza. Są jeszcze pewne problemy z wyposażeniem. I klimatyzacją. I krzesłami. I małymi lampkami, które miały podświetlać schody. I ozdobnym elementem nad barem, który przeszkadza obsłudze. I drzwiami. I kuchnią...

Komiedie Jacquesa Tati miały swój bardzo wyjątkowy styl - niemal pozbawione dialogów, z bardzo powoli posuwającą się fabułą, bardzo subtelnym humorem i scenami, które składają się z wielu bardzo drobnych detali. A Playtime miało być jego magnum opus - pracował nad tym projektem przez kilka lat i pochłonął on jego niemal cały majątek - w momencie premiery był to najdroższy francuski film w historii. Ale efekt końcowy jest naprawdę wart tego wysiłku. Wszystko zaczyna się bardzo powoli, kolejne sceny wydają się być zupełnie ze sobą nie połączone i nie ma w nich wiele treści, ale kulminacja całego filmu, czyli długa scena rozgrywające się restauracji udowadnia, że Playtime to arcydzieło i perła w koronie Jacquesa Tati. Jest to jeden z filmów, podobny chociażby do Koyaanisqatsi, w których kolejne sceny wydają się nie mieć żadnego odgórnego porządku ani znaczenia, ale i tak trudno jest po prostu przerwać ich oglądanie, a na końcu to wszystko ma głęboki sens. Playtime to nie jest komedia, która wszystkim przypadnie do gustu, ale nie znać jej to duży błąd.

dodaj komentarz

OglÄ…daj Playtime

Twórcy Playtime

	Jacques Tati	reżyser
	Jacques Tati	scenariusz
	Jacques Lagrange	scenariusz

Obsada Playtime

	Jacques Tati	jako Monsieur Hulot
	Barbara Dennek	jako Barbara
	Jacqueline Lecomte	jako Barbara’s friend
	Billy Kearns	jako Mr Schulz
	Leon Doyen	jako doorman
	Georges Montant	jako head waiter
	Yves Barsacq	jako Hulot’s old friend