Akcja filmu przedstawia podróż profesora Isaka Borga do Lund, gdzie ma uczestniczyć w obchodach swojego własnego jubileuszu naukowego. Podróż trwa jeden dzień, a przez ten czas profesor rozmyśla o swoim życiu, wspomina dzieciństwo, przeszłość, która już nie wróci. W podróży towarzyszy my synowa Marianne i kilku pasażerów. Dzieciństwo profesora nie było szczęśliwe, był osamotnionym dzieckiem. W drodze do Lund profesor zjeżdża z drogi i zatrzymuje się w miejscu, w którym w dzieciństwie spędzał niemal każde wakacje. Przypomina sobie historię swojej młodości, a na poziomkowej polanie zauważa swoją kuzynkę Sarę, swoją niespełnioną miłość. Dalej profesor widzi dzieci, innych znajomych, którzy nie widzą jego. Ale trójka młodych ludzi będzie mu towarzyszyć we wspomnieniach. A te wspomnienia, czy też sny, to jego nieudane małżeństwo, chłód i egoizm. A to wszystko jest efektem nieudanego związku jego rodziców i niespełnionego dzieciństwa.
Tam, gdzie rosną poziomki to trudny film, raczej dla bardziej wymagających i dojrzałych widzów, którzy sami przeżywają rozterki wynikające ze swojej przeszłości. Ale to przede wszystkim wybitny film psychologiczny, pokazujący profesora takim, jakim jest teraz, kiedy wkracza pomiędzy ludzi z jego przeszłości i zanurza się w czas miniony. Jednocześnie widać, że prawdziwym diabłem, chłodem, samotnością jest starość ciała, jego powolne umieranie i trzeba zatrzymać w sobie choć iskierkę czasu przeszłego, aby móc dalej żyć. Jest to wybitny film, aczkolwiek nie dla każdego odbiorcy będzie atrakcyjny.
dodaj komentarz
  |
Wild Strawberries |
 |
reżyser | |
|
scenariusz |
 |
jako Professor Isak Borg | |
|
jako Sara | |
|
jako Marianne Borg | |
|
jako Evald Borg | |
|
jako Anders | |
 |
jako Henrik Akerman |
