Dyktator Hynkel rządzi fikcyjnym państwem Tomanią i przygotowuje wraz ze swoim sojusznikiem Benzino Napaloni inwazję na sąsiedni kraj, Austerlich. Żydzi i wszelcy oponenci dyktatora są okrutnie prześladowani, a wśród nich jest też fryzjer, który walczył za swój kraj w ostatniej wojnie, ale kiedy powraca do swojej ojczyzny po 20 latach nic już nie jest takie, jak było. Otwiera swój salon fryzjerski, ale po ulicach krążą bojówki Hynkla, które prześladują Żydów. Fryzjer zakochuje się w Żydówce Hannah, a kiedy staje w jej obronie wobec milicji Hynkla oboje zostają osadzeni w obozie koncentracyjnym. Dzięki podobieństwu do Hynkla fryzjerowi udaje się uciec, ale musi się ukrywać korzystając z pomocy mieszkańców getta.
Ten film jest ostrą satyrą na Hitlera i niemiecki narodowy socjalizm. Wszedł do kin w 1940 roku, a więc w momencie, gdy Stany Zjednoczone jeszcze nie przystąpiły do wojny. Niektóre gazety oskarżały Chaplina, że podżega do wojny, zresztą nie wszędzie był z tego powodu wyświetlany np. w Chicago gdzie mieszkało dużo Żydów, czy np. w Hiszpanii, gdzie wszedł do kin dopiero w 1975 roku, w Niemczech w 1998, natomiast we Włoszech dopiero w 2002 roku! Ale jest to najbardziej udany film Chaplina, który odniósł też duży sukces finansowy. Chaplin w podwójnej roli fryzjera i Hynkla świetnie kontrastuje te postacie: dyktator zachowuje się histerycznie i krzykliwie (doskonała parodia Hitlera!), a fryzjer jest dobrotliwy i sympatyczny. Jedyną realistyczną postać stanowi Hannah, a jej rola uwypukla hitlerowski obłęd i spiralę nienawiści, jaką zapoczątkował nazizm. Ten film to arcydzieło, świetna reżyseria, gra aktorska, scenariusz, muzyka, po prostu każdy powinien go obejrzeć.