Moskwa, druga wojna światowa, w ZSRR nazywana Wielką Wojną Ojczyźnianą. Weronika i Borys kochają się, ale Borys czuje się w obowiązku zgłosić się jako ochotnik na front. Przez przypadek Weronika nie zdąża na pociąg i nie może pożegnać ukochanego. Mijają puste dni i miesiące, osamotniona Weronika załamuje się tym bardziej że giną jej rodzice. Ulega namowom brata Borysa, Marka, i poślubia go. Ale nie jest szczęśliwa, ciągle myśli o Borysie i nadal go kocha. Codziennie czeka na dworcu na jednostki powracające z frontu. Jednocześnie film pokazuje tragiczny obraz życia za frontem, codzienne problemy, walkę z głodem i ubóstwem.
Film antywojenny, porusza głębią psychologiczną, dramatyzmem przeżyć bohaterów. Świetna gra Tatiany Samojłowej, która potem zagrała jeszcze w wielu filmach, ale chyba w żadnym nie grała tak przejmująco i przekonująco. Obraz przepełniony jest scenami alegorycznymi, choćby tytułowy klucz żurawi na początku i na końcu filmu. Film zrealizowany na podstawie sztuki Wiktora Rozowa, jako jeden z niewielu radzieckich, odniósł światowy sukces i otrzymał nagrodę w Cannes.
dodaj komentarz
 |
 |
reżyser | |
|
scenariusz |
|
jako Veronika | |
|
jako Boris | |
|
jako Mark | |
|
jako Fyodor Ivanovich | |
|
jako Stepan | |
|
jako Irina |
