W małym mieszkaniu w Londynie mieszkają dwie siostry, Helen i Carol. Bardzo się od siebie różnią, Helen romansuje z żonatym mężczyzną, Carol jest stroniącą od ludzi manikiurzystką. Gdy Helen z kochankiem wyjeżdża nad morze, Carol zostaje sama. Nie potrafi żyć samotnie, traci panowanie nad sobą, jest niezdolna do pracy. Zamyka się w mieszkaniu, dręczą ją seksualne koszmary, ma przywidzenia (np. mnóstwo pająków brrr) - objawy typowe dla schizofrenii. Gdy znajomy chce jej pomóc, makabrycznie zabija go, tak samo jak gospodarza - w obu przypadkach używa brzytwy. Gdy Helen wraca, jej siostra jest u kresu umysłowych i fizycznych sił.
Ten film Polański nakręcił w Anglii, to studium schizofrenii z doskonałą rolą Catherine Deneuve, panuje w nim gęsta, nieprzenikniona, wręcz klaustrofobiczna atmosfera. Wyobraźnia bohaterki miesza się z rzeczywistością. To rewelacyjny dramat psychologiczny stanowiący rzeczowy, niemal dokumentalny obraz schorzenia bohaterki. Brak tu komentarzy, analizy zdarzeń, wszystko jest pokazane z punktu widzenia głównej bohaterki, samotnej, kruchej kobiety.