Trwa I wojna światowa. Amerykanin Johnny jest młodym chłopakiem, ma dziewczynę z którą chce się ożenić, ale jako ochotnik
rusza na wojnę, zgodnie z wychowaniem i wpojonymi mu w domu zasadami demokracji. Niestety wybuch bomby okalecza go niemal całkowicie: traci kończyny, oczy, usta z językiem, nos. W szpitalu udaje się go utrzymać przy życiu chociaż lekarze
uważają, że jest pozbawiony świadomości. Tymczasem Johnny słyszy, ma sprawny mózg, wszystko pamięta. Dużą część filmu
zajmują jego reminiscencje - wspomnienia z przeszłości. Zaczyna zauważać ciepły promyk słońca, a dzięki troskliwej opiece
jednej z pielęgniarek znajduje sposób na kontakt z otoczeniem za pomocą alfabetu Morse’a. Nawiązuje też z nią kontakt fizyczny. Ale lekarze i naukowcy nie zostawią go w spokoju, planują wywieźć go i traktować jak zwierzę doświadczalne. W tej sytuacji Johnny tylko prosi o śmierć, ale jego oprawcy nie mają zamiaru tego uczynić.
Film drastyczny, o wymowie antywojennej, wstrząsający przez swoją prostotę, piękny i bardzo smutny. Po obejrzeniu tego filmu
długo się o nim nie zapomni. Ciekawe jest przedstawianie rzeczywistości jako czarno-białej, w przeciwieństwie do barwnych
wspomnień. Poza wymową antywojenną film dotyka też problemu eutanazji. Film uznano za tak kontrowersyjny, że np. w Polsce
był oglądany tylko w kinach studyjnych, a książka na podstawie której powstał nigdy nie została u nas wydana. Zespół Metallica w swoim teledysku "One" umieścił duże fragmenty filmu, dzięki czemu został po latach przypomniany widzom.
dodaj komentarz
   |
 |
reżyser | |
|
scenariusz |
|
jako Joe Bonham | |
|
jako Kareen | |
|
jako Joe Mother | |
|
jako Joe Father | |
 |
jako Christ | |
|
jako Mike Burkeman | |
|
jako Lucky | |
|
jako Ancient Prelate | |
|
jako Hospital Offical | |
|
jako Corporal Timlon |
